Sanktuarium Matki Bożej Przedziwnej w Grybowie [ZDJĘCIA]

Pierwszy kościół w Grybowie najprawdopodobniej został wzniesiony około 1340 roku. Świątyni patronowali święci Katarzyna i Mikołaj. Była to sporych rozmiarów gotycka budowla. W 1655 roku po pożarze kościół stracił gotycki wygląd. Odbudowa świątyni trwała wiele lat i zakończyła się na początku XVIII wieku. Wówczas miała ona charakter bardziej barokowy i była to znacznie mniejsza budowla niż wcześniej. W takim kształcie kościół przetrwał do 1908 roku, kiedy został rozebrany, a w jego miejscu wzniesiono obecną świątynię. Wnętrze kościoła jest bardzo skromne, które jednak zachęca do medytacji i modlitwy. Jednym z najcenniejszych zabytków w świątyni jest obraz Matki Bożej Przedziwnej, zwanej też Grybowskiej. Jej kult sięga 1607 roku. Losy powstania obrazu są zawiłe. Obraz namalowany jest w stylu wschodnim i niewidomo, kto był jego autorem. Jedna z hipotez mówi, że może pochodzić z XIV wieku. Niewykluczone jednak, że obraz jest młodszy i powstał na bazie obrazu z XIV wieku. Wszystko to może mieć związek ze wspomnianym wcześniej pożarem świątyni w 1655 roku. Pierwotny obraz mógł bowiem spłonąć. Krąży jednak legenda, że podczas pożaru zniszczeniu uległo całe wnętrze kościoła i jedynie ocalał obraz. Pewne jest natomiast to, że około 1700 roku wizerunek matki Bożej Przedziwnej został odnowiony i w takiej formie jest znany do dziś. Obraz mimo przemalowania nosi wyraźne znamiona bizantyńsko-ruskiej ikony w typie Hodegetrii. Prze wieki tysiące osób wyprosiło przed obrazem wiele łask, o czym świadczą liczne świadectwa. Obraz przedstawia na złoconym tle wytłaczanym we wzór roślinnej plecionki Matkę Bożą z Dzieciątkiem. Jezus siedzi na lewej ręce Matki, ma również ciemną twarzyczkę. Jest to obraz sztalugowy, olejny, malowany na desce, o wymiarach 140x96 cm. i umieszczony w płaskorzeźbionej złoconej ramie z drewna. Obraz umieszczony jest w kompozycji przedstawiającej z prawej strony rodzinę modlącą się na różańcu, natomiast z lewej strony rzemieślników grybowskich w dawnych strojach. Sceny namalował Stanisław Rodziński, a zostały poświęcone 1 października 1972 roku. Nad obrazem wisi drewniany różaniec.