To była rewolucja w Krakowie. Pierwszy tramwaj Bombardier wyjechał na ulice miasta

Następne wagony NGT6 były składane już na miejscu, na specjalnie wybudowanej hali montażowej na terenie zajezdni Podgórze. Tak właśnie rozpoczęła się historia wagonów NGT6 i NGT8 Bombardiera w Krakowie. Później przyszły Lajkoniki, Krakowiaki...

Obecnie w flocie Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne S.A. w Krakowie jest 74 pojazdów firmy Bombardier.

• 14 wagonów NGT6
• 12 wagonów NGT6-2
• 24 wagonów NGT6-2 III serii
• 24 wagonów NGT8

Trzyczłonowy wagon typu NGT6 z częścią niskopodłogową wynoszącą około 65% został zaprojektowany do eksploatacji w sieci tramwajowej Miejskiego Przedsiębiorstwa Komuniakcyjnego S.A. w Krakowie. Koncepcja pojazdu jest w pełni zgodna z polskimi przepisami dotyczącymi budowy i eksploatacji tramwajów. Prezentowany wagon zaprojektowany został jako pojazd jednokierunkowy, konstrukcyjnie jest także przygotowany do wykonania jako pojazd dwukierunkowy.

Wagon NGT6 jest przystosowany do łączenia w pociąg. Pudło wagonu zbudowane jest ze spawanej, odpornej na korozję lekkiej konstrukcji stalowej. Szyby boczne barwione wykonane są ze szkła hartowanego. Szyby z przodu i tyłu wagonu są położone konturem zewnętrznym na pudle wagonu i wykonane są ze szkła klejowego. Wszystkie szyby spełniają wymagane normy bezpieczeństwa. Dach jest wykonany w elastycznej, klejonej konstrukcji wielowarstwowej. Dobrą izolację cieplną i akustyczną gwarantuje podłoga zaopatrzona w wykładzinę kauczukową, przyklejoną na dolnej części wagonu. Wysokość wejścia wynosi 290 mm od główki szyny, co ułatwia wsiadanie i wysiadanie osobom niepełnosprawnym i wjazd wózków inwalidzkich. W kontenerze aparatury dachowej umieszczone zostały wiązki sieci pokładowej, jak również sterowanie silników i pojazdu. Dachowe urządzenia wentylacyjne, które zainstalowane są w przedniej jak i tylnej części wagonu wraz z urządzeniami grzewczymi akumulacyjnymi pod siedzeniami i urządzeniem grzewczym stanowiska motorniczego. Dwa wózki napędowe pod członami końcowymi są wyposażone w indywidualny, poprzeczny napęd osi zapewniający całkowite odsprężynowanie silnika i przekładni oraz asynchroniczne silniki prądu trójfazowego. W strefie niskopodłogowej można było zrezygnować ze stopni i pochylni ponieważ wózek toczny w części środkowej otrzymał koła luźne, zamocowane na wykorbionej osi. Wszystkie koła mają jednakową średnicę wynoszącą 590 mm.

Do mechanicznego wyposażenia hamulcowego należą: hamulce akumulatorowe (hydrauliczne) sprężynowe w wózkach napędowych oraz analogowe pasywne hamulce akumulatorowe sprężynowe z regulacją siły hamowania w zależności od obciążenia, jak również z elektronicznym zabezpieczeniem przed poślizgiem w wózkach tocznych. Każdy mechanizm jezdny posiada dwa hamulce szynowe elektromagnetyczne.

Wagony I serii zmontowane w 1999 i 2000 roku posiadają 4 drzwi, natomiast wagony II serii z 2003 roku posiadają 5 drzwi.

III seria wyprodukowana w 2007 i 2008 roku charakteryzuje się inną stylistyką przodu i tyłu, co widać na fotografiach.

Stylistyka wagonów krakowskich I i II serii przypomina wagony Bombardiera z Essen, lecz tamte mają dłuższy środkowy człon.

Stylistyka przodu i tyłu wagonów krakowskich III serii przypomina nieco wagony Bombardiera City Runner kursujące między innymi w Łodzi, Grazu, Linzu, Genewie, jednak tamte wagony są zupełnie innej konstrukcji.

Kiedy w 2024 roku najlepiej przejść na emeryturę?