- W Starej Lubovni grałem do 18. roku życia. Największym sukcesem był awans do tzw. ekstraklasy drużyn U-15 - opowiada Słowak. - Wtedy też wpadłem w oko działaczom Tatrana Preszów. Pojechałem na testy, ale ostatecznie nic z tego nie wyszło - wspomina Petrus.
Grę w piłkę łączył z nauką, zdecydował się na studia licencjackie w Bratysławie, na kierunku wychowanie fizyczne. - Po skończeniu wieku juniora raczej nie miałem szans na regularną grę w Starej Lubovni. Klub, jak na warunki trzecioligowe, dobrze stał wtedy finansowo - tłumaczy piłkarz. - Zaczęto sprowadzać zawodników z innych miast. Dlatego podjąłem decyzję o wyjeździe do Bratysławy. W okresie studiów grałem głównie w klubach z niższych klas. Nauka była dla mnie priorytetem - podkreśla.
W jego karierze pojawia się się też epizod... amerykański. - W Stanach Zjednoczonych przebywałem przez cztery miesiące - wyjaśnia Petrus. - Natknąłem się na informację o testach do drużyny Los Angeles Blues, która grała na trzecim poziomie rozgrywkowym. Zdecydowałem, że spróbuję. Było około stu zawodników. Znalazłem się w piątce, która przez dwa tygodnie miała trenować z pierwszym zespołem. Niestety, pewne sprawy zmusiły mnie do powrotu na Słowację i szansa przepadła - wspomina 30-latek.
Po powrocie z USA rozpoczął studia magisterskie. Wtedy też otworzył kolejny rozdział w przygodzie z futbolem. - Tematem mojej pracy dyplomowej było przygotowanie fizyczne u kobiet uprawiających piłkę nożną. Mój promotor Michal Slysko, który obecnie jest wideoanalitykiem pierwszej reprezentacji Słowacji, skontaktował mnie z trenerem żeńskiej drużyny Slovana Bratysława - opowiada Petrus. - Wszystko potoczyło się błyskawicznie. Dostałem propozycję pracy w tym klubie, w roli drugiego trenera. Spędziłem tam dwa sezony, w trakcie których dwukrotnie wywalczyliśmy mistrzostwo Słowacji, zwyciężyliśmy także w rozgrywkach pucharowych. Graliśmy dwukrotnie w kwalifikacjach do Ligi Mistrzów. Niestety, do fazy grupowej nie udało się nam awansować.
Michal dodaje: - Potem jeszcze zgłosiła się do mnie trenerka reprezentacji Słowacji do lat 19. Zaoferowała mi posadę asystenta w trakcie turnieju kwalifikacyjnego do mistrzostw Europy. Ostatecznie nie udało się nam awansować. Przegraliśmy ze Szwecją i Ukrainą, a wygraliśmy z Serbią.
Do gry w Watrze latem ubiegłego roku namówił Petrusa jego rodak Jozef Kosturko, z którym znał się ze wspólnych występów w Starej Lubovni.
- Na początku ostrożnie podchodziłem do propozycji gry w Białce Tatrzańskiej. Byłem już trochę zmęczony tułaczką, od dziesięciu lat ciągle jestem w rozjazdach - mówi Słowak. - Teraz jednak, z perspektywy półtora roku, jestem bardzo zadowolony, że dałem się namówić. W Watrze odzyskałem radość z gry w piłkę. To przede wszystkim zasługa prezesa Andrzeja Rabiańskiego i trenera Mirosława Kality. Tworzymy świetny zespół na boisku i poza nim. Zaufano mi tutaj do tego stopnia, że występy na boisku dzielę z rolą asystenta szkoleniowca. To motywuje mnie też do tego, by popracować nad językiem polskim - podkreśla Petrus, który lubi podróże oraz dobrą książkę i muzykę.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
