Szczegóły tego zdarzenia są znane do dziś, bo zachował się raport przodownika policji państwowej, który 2 lutego 1933 r. zanotował, że dzień wcześniej, około godziny 22.00, wybuchł pożar w domu w Świątnikach Górnych. Ogień zniszczył doszczętnie drewnianą chałupę składającą się z ubikacji, sieni, komory, izby, komórki. Straty oszacowano na 800 zł, pożar ugasiła miejscowa straż pożarna przy pomocy okolicznej ludności.
- Ogień zagrażał nieomal całej gminie, bo budynki są gęsto ułożone obok siebie i kryte słomą. Najbliższe domy znajdowały się 2-3 metry od palącego się budynku. Na szczęście mieszkańcy jeszcze nie spali i pierwsi zauważyli języki ognia - raportował przodownik policji. Nie ustalono na jaką kwotę dom był ubezpieczony w PZU, a domownicy tego nie wiedzieli.
Wstępnie stwierdzono, że pożar powstał na skutek wadliwych przewodów od pieca kuchennego, bo wystająca od niego rura przechodziła przez zbutwiałą ścianę i bezpośrednio się z nią stykała. I dalej rura wystawała nad sufit, a tam nie było żadnego komina. Dym więc stale rozchodził się po strychu i przenikał przez słomiany dach. Już z historii wiadomo, że wystarczy jedna iskra, by wybuchła rewolucja, a co dopiero kilka ognistych chochlików. Pożar był więc nieunikniony.
Policyjne dochodzenie postępowało w tempie japońskiego ekspresu. Ustalono, że właścicielką domu jest Anna K., chwilowi zamieszkała u córki w Krakowie.
Pod jej nieobecność urzędował w chałupie Serafin K., lat 30, stanu wolnego, kawaler, domokrążca, karany w przeszłości za opilstwo. Podał do protokołu, że celem ogrzania izby i ugotowania sobie kolacji zapalił w piecu. Policja sporządziła na 30-latka zawiadomienie do prokuratora w Podgórzu za nieumyślne sprowadzenie pożaru.
Tym bardziej, że Serafin K. był już pouczony przez przodownika policji, by przewody od pieca kuchennego zabezpieczył, bo to grozi niebezpieczeństwem zaprószenia ognia. Wtedy 30-latek odpowiadał, że pożaru nie będzie, bo w tym piecu się nie pali, a ponadto nie ma funduszy na naprawę. Jednak 1 lutego zapalił w piecu i wywołał pożar, który zagroził całej gminie. Kataklizm był realny, bo tego dnia wiatr był taki, że utrudniał akcję gaśniczą w położonej na wzgórzu gminie.
Policja zawnioskowała też, by w trybie administracyjnym ukarać zarówno Serafina K., jak i jego 65-letnią matkę, Annę. Rozprawa u starosty odbyła się w kwietniu 1933 r. oboje zostali ukarani grzywnami po 20 złotych z zamianą na cztery dni aresztu za nieostrożne obchodzenie się z ogniem.
Po apelacji sprawa trafiła przed oblicze krakowskiego sądu. Anna K. do winy się nie poczuwała i tłumaczyła, że od pięciu miesięcy nie była w domu w Świątnikach, a bawiła u córki w Krakowie. Serafin K. też nie przyznał się do winy.
- Do pożaru doszło przez czysty przypadek, a nie przez moją nieodpowiedzialność. Wróciłem do domu i chciałem zagrzać wodę na piecu, ale nawet nie na kolację, tylko, by się ogolić - zmienił wersję zdarzeń. Sąd uniewinnił Annę K., tylko jej synowi przypisał winę i skazał na 20 zł grzywny z zamianą na 10 dni aresztu i obciążył kosztami procesu w wysokości 3 zł 85 gr. To na pewno było dla Serafina K. najdroższe golenie w życiu.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
