Historia na kartach starych ksiąg cerkiewnych

Konserwatorzy nadali im drugie życie. Nie są już postrzępione, potargane, ale wciąż, gdy bierze się je do ręki, obrazy same się nasuwają: cerkiewny mrok, duchowny, który z namaszczeniem otwiera księgę przed sobą i rozpoczyna wspólną modlitwę...

Ks. dr Roman Dubec, proboszcz parafii prawosławnej pod wezwaniem Świętej Trójcy w Gorlicach nie ma zwyczaju chwalić się byle czym. Jeśli już coś ma, to zawsze warto to zobaczyć. Ostatnie lata, to przede wszystkim praca nad starodrukami, czasem kilkusetletnimi księgami, brewiarzami, modlitewnikami. - Właśnie wróciły do nas kolejne księgi - cieszy się. Jedna ze wspomnianych do niedawna była używana podczas nabożeństw w cerkwi w Rozdzielu. Dziewiętnastowieczny przemyski druk był w fatalnym stanie, w zasadzie każda karta była osobno. Teraz wygląda zupełnie inaczej.

- W ostatnich czterech latach udało się odnowić 22 księgi. Wiele z nich zostało uratowanych od całkowitego zniszczenia - dodaje. Parafia, a konkretnie Diecezjalny Ośrodek Kultury Prawosławnej „Elpis”, który przy niej działa, pisze projekty, wnioski o dofinansowanie takich prac. Nietrudno się domyślić, że w każdą taką księgę wkładane są tysiące, czasem nawet kilkanaście tysięcy złotych. Bez nich stracilibyśmy kawałek historii, często bowiem na marginesach ksiąg są zapiski duchownych dotyczące ludzi, okoliczności, parafii. Księgi w większości są zdigitalizowane , można je więc oglądać w internecie. W tej chwili najstarsza pozycja biblioteki pochodzi z 1626 roku.

Gazeta Gorlicka