Żeby uzyskać wrażenie ruchu na kinowym ekranie, trzeba wyświetlać jeden po drugim obrazy prezentujące kolejne fazy tego ruchu. Konieczne jest więc wykonanie serii fotografii rzeczywistego poruszającego się obiektu i potem ich kolejne wyświetlanie w takim samym tempie, jak były wcześniej rejestrowane. Tak się robiło filmy od początku i tak się je robi do dzisiaj.
Fotografie nauczyli się ludzie robić w 1839 roku. William Talbot opatentował wtedy technikę fotografowania, która dostarczała obrazu na szklanej płycie.
Jednak trudno sobie wyobrazić kamerę, która by rejestrowała film na setkach szklanych płytek! Czy Państwo wiedzą, że jeden film wymaga użycia ponad stu tysięcy zdjęć? Wyobrażają sobie Państwo stos takiej liczby szklanych płyt i maszynę, która by te płyty kolejno wyświetlała?
Dlatego los kina zależał od tego, czy znajdzie się przezroczyste, mocne i giętkie tworzywo, na którym można będzie wszystkie te zdjęcia umieścić bezpośrednio jedno po drugim, a następnie je prezentować bez ryzyka ich pogubienia lub pomieszania. Czyli wykonać z niego to, co teraz nazywamy taśmą filmową. Przyroda takiego tworzywa nie dostarcza i sprawa byłaby przegrana - gdyby nie słonie.
Mówi się, że potrzeba jest matką wynalazków. Ale często potrzeba staje się matką... zupełnie innego wynalazku, niż ten, który był źródłem tej potrzeby! Tak było właśnie z taśmą filmową.
Potrzebę zgłosiła firma Phelan and Collander. Firma ta stwierdziła, że zaczyna jej brakować surowca do wyrobu kul bilardowych. Kule te od lat wyrabiano z kości słoniowej, a tej pod koniec XIX wieku zaczęło brakować. Wynikało to z faktu, że dramatycznie zmalała populacja słoni, masowo zabijanych właśnie w celu pozyskania kości słoniowej. Z żadnej innej znanej substancji kul bilardowych robić się nie dało. Niezbędny był nowy wynalazek. Firma ogłosiła więc, że da astronomicznej wysokości nagrodę wynalazcy, który pokaże, jak wyrabiać kule bilardowe nie zabijając słoni.
Wśród licznych badaczy i wynalazców, którzy usiłowali zdobyć tę nagrodę, byli Amerykanie, bracia Hyatt. Ich wytrwałe próby stworzenia kuli bilardowej z trocin i papieru nasączanego różnymi substancjami nie przyniosły sukcesu, ale przy nasączaniu trocinowej kuli tak zwanym kolodium (roztwór nitrocelulozy w eterze) - trochę się go wylało. Rozlane na podłodze kolodium zastygło w postaci folii - cienkiej, giętkiej, przezroczystej - po prostu idealnej do tego, by z niej zrobić taśmę filmową. Bracia opatentowali to tworzywo pod nazwą celuloid (w 1870 roku), a pierwszą taśmę zrobił w 1877 roku Hannibal Goodwin. I tak zaczęło się kino!
A do słoni dalej strzelano...
"Gazeta Krakowska" na Twitterze i Google+
Artykuły, za które warto zapłacić! Sprawdź i przeczytaj
Codziennie rano najświeższe informacje z Krakowa prosto na Twoją skrzynkę e-mail. Zapisz się do newslettera!
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
