Do Rzymu po raz pierwszy Oleksy dotarł piechotą wiosną 1981 r., gdy był uczniem technikum leśnego. Płakał jak dziecko, padł na kolana przed Janem Pawłem II, a ten przytulił go, po czym żartobliwie dodał: "To co? Na wagary się do Rzymu przyszło?". Drugi raz trud pieszej pielgrzymki podjął w roku 2000. Był wówczas burmistrzem Muszyny i pokonanie drogi zajęło mu 44 dni.
Teraz szedł nieco krócej pokonując dziennie od 25 do 60 km. - Obyło się bez niespodzianek - cieszy się Oleksy, z którym skontaktowaliśmy się telefonicznie w Rzymie. - Tylko raz porządnie mnie zlało, gdy we włoskich Alpach rozpętała się wichura. Byłem akurat na wysokim moście i nie miałem się gdzie schronić przed deszczem- opowiada. Gdy zapukał do najbliższego klasztoru, zakonnicy zdjęli z niego przemoczone ubrania i wysuszyli dmuchawami. Bali się, że piechur porządnie się zaziębi.
Teraz przed wyruszeniem w drogę Oleksy wybrał się do metropolity krakowskiego ks. kard. Stanisława Dziwisza. Osobisty sekretarz Jana Pawła II był wzruszony oglądając zdjęcia z jego spotkań z papieżem. Wydał pielgrzymowi list w trzech językach (niemieckim, włoskim i po łacinie), w którym prosił duchownych o udzielenie pomocy. Dzięki temu muszynianin mógł pukać do drzwi plebanii i klasztorów, licząc na nocleg i ciepły posiłek.
- Nie było z tym żadnych problemów - podkreśla Oleksy. Choć od śmierci Ojca Świętego minęło już dziewięć lat, jego sekretarz, kardynał Dziwisz, jest wciąż pamiętany i ceniony za granicą. Dlatego nazwisko metropolity otwierało przede Oleksym wszystkie drzwi. Na wędrówkę wziął tylko plecak, dobre buty i trochę ubrań.
- Serdecznie przyjęto mnie też w ambasadzie RP przy Stolicy Apostolskiej. Pielgrzym z Sądecczyzny spotkał się z ambasadorem Piotrem Nowiną-Konopką. Pogawędził też z sądeczanką Anną Kurdziel, pracująca w ambasadzie od 1998 r.
W drodze do Rzymu pielgrzym zatrzymał się w klasztorze Ojców Kamedułów Monte Corona koło Perugi. Mówi, że miał tam możliwość wyciszenia się przed uroczystościami związanymi z kanonizacją papieży Jana Pawła II i Jana XXIII.
- Chłonąłem niezwykły spokój i skupienie bijące od zakonników - opowiada Oleksy. To zgromadzenie kontemplacyjne, więc za tymi murami niewiele się mówi, a dużo modli.
Pielgrzym nie zamierza wracać piechotą do Polski. Kilka godzin po zakończeniu mszy św. wsiądzie do pociągu jadącego do kraju. Nie wyklucza, że wróci kiedyś do Rzymu, choć, przynajmniej na razie, pieszych wędrówek nie planuje więcej. Te dotychczasowe wiązały się bowiem ściśle z Janem Pawłem II.
Chodzić na pewno jednak nie przestanie. Na co dzień Oleksy mieszka w Wojkowie koło Muszyny. Ma tam hodowlę owiec, których musi doglądać, więc niejako skazany jest na wędrowanie po beskidzkich halach.
Napisz do autora:
[email protected]
Artykuły, za które warto zapłacić! Sprawdź i przeczytaj
Codziennie rano najświeższe informacje z Krakowa prosto na Twoją skrzynkę e-mail. Zapisz się do newslettera!
"Gazeta Krakowska" na Twitterze i Google+
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
